ေရထဲမွ ဖခင္မ်ား

က်ေနာ္ၾကားဖူးတဲ့ ပံုၿပင္ေလးတပုဒ္ပါ ..
တခါက ဧရာ၀တီၿမစ္ထဲမွာ ငါးၾကီးေတြေနထိုင္ က်က္စားၾကသတဲ့...ဒီလိုေနထိုင္သြားလာေနၾကရင္း ငါးမၾကီးေတြ ဥဥတဲ့အခ်ိန္ေရာက္လာေလေရာတဲ့ ... ငါးၾကီးေတြဟာ ငါးမၾကီးေတြနဲ.ဗိုက္ထဲမွာရွိတဲ့ငါးကေလးေတြ အတြက္ပါ ၾကိဳးစားၿပီး အစာေတြရွာၾကေလရဲ. ဒါေပမယ့္ကြယ္ ကိုယ္၀န္သယ္ငါးမၾကီးေတြဟာ ခင္ပြန္းသည္ငါးၾကီးေတြ ရွာေပးတဲ.အစာေတြနဲ.မလံုေလာက္နိုင္ေအာင္ကို အၿမဲ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနသတဲ့...တေန.ေတာ့ငါးမၾကီးေတြ အေကာင္ေပါက္သတဲ့ ဒီေတာ့ ခင္ပြန္းသည္ငါးၾကီးေတြဟာ ငါးမၾကီးေတြနဲ. ကေလးေတြအတြက္အစာပိုရွာရတာေပါ့ ....ငါးမၾကီးေတြနဲ.ငါးေလးေတြဟာ အစာမလံုေလာက္လို.အၿမဲ ဆာေလာင္ေနတတ္သတဲ့ ..ဒါကိုသိတဲ့ငါးၾကီးေတြဟာ သူတို.ခ်စ္ရွာလြန္းတဲ့ငါးမၾကီးေတြနဲ.ငါးေလးေတြကို ရွာလို.ရလာတဲ့အစာေတြအၿပင္ သူတို.ကိုယ္ေပၚမွာ ကပ္ေနတဲ့ အစာေတြကိုပါ စားေစသတဲ့....ဆာေလာင္ေနတဲ့ငါးေလးေတြဟာ ငါးၾကီးေတြကိုယ္ေပၚက အစာေတြအၿပင္ အသားစေတြကိုပါ စားမိသတဲ့...ငါးၾကီးေတြက သားသမီးေတြကိုခ်စ္ရွာလြန္းလို. ဘာမွမေၿပာပဲ ဗိုက္၀တဲ့အထိ ဆက္စားေစသတဲ့ ..သားသမီးေတြ ဗိုက္၀တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ငါးၾကီးေတြဟာ အသက္မရွိေတာ့တဲ့အၿပင္ အရိုးပဲ က်န္ေတာ့ရွာတယ္ကြယ္.. ဖခင္စိတ္အၿပည္. နဲ. သားသမီးေတြကို သိပ္ခ်စ္ရွာတဲ့ငါးၾကီးေတြ ရဲ. အရိုးေတြဟာ ဒီေန.ထက္ထိ
ဧရာ၀တီၿမစ္ၾကီးရဲ. ၾကမ္းၿပင္ေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းေနၾကေလရဲ.ကြယ္..

**********