မက္ေမာရာေရ

က်ေနာ္သတိရေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းေၿပာၿပမယ္ေနာ္..သူနဲ.က်ေနာ္က သူငယ္တန္းထဲက ေက်ာင္းသြားေဖာ္ ကစားဖက္ဆိုလည္း မမွားပါဘူး...သူ.မိဘေတြက ခ်မ္းသာၾကတယ္ ..သူက ရခိုင္နဲ. ဘာနဲ.စပ္သလဲမသိဘူး အသားၿဖဴၿဖဴနဲ. ခ်စ္စရာေလးပါ..သူအေမဆိုရင္ က်ေနာ္နဲ.သူ.ကို အၿမဲစာၿပိဳင္ခိုင္းတာ ..က်ေနာ္က ပထမရရင္ သူက ဒုတိယရတာပါပဲ..ဒီလိုနဲ.က်ေနာ္ တတိယတန္းမွာ ေက်ာင္းေၿပာင္းသြားခဲ့တယ္..သူနဲ.အဆက္အသြယ္ၿပတ္သြားခဲ့တယ္..ဒီလိုနဲ.ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလို. အရြယ္ေတြေရာက္လာေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္ ၀င္ၾကေတာ့ မေတြ.ၿဖစ္ၾကၿပန္ဘူးေလ..မွတ္မွတ္ရရ က်ေနာ္သူကိုၿပန္ေတြ.တာ ၂၀၀၄ဒီဇင္ဘာမတိုင္ ခင္မွာပါ သူအလုပ္ကေနခြင့္နဲ. ၿပန္လာတုန္းကထင္ပါတယ္..က်ေနာ္တို.ဘုရားေက်ာင္းကေန ကယ္ရယ္သီခ်င္းဆိုဖို. သီခ်င္းေတြတိုက္တုန္းကေပါ့. က်ေနာ္အံ့ၾသသြားပါတယ္ သူကသီခ်င္းဆိုတဲ႕ အဖြဲ.မွာ ဂစ္တာတီးမယ္ဆိုပဲ..သူကခရစ္ယာန္တေယာက္ မဟုတ္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ဂစ္တာတီးမယ့္သူလိုေနလို. သူကကူညီတာပါ..က်ေနာ္တို.ႏွစ္ေယာက္ရင္းႏွီးမႈေတြ ၿပန္ရခဲ့တယ္..က်ေနာ္တို.ေတြဟာ ကေလးေတြလိုပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးသီခ်င္းေတြ ဆိုခဲ့ၾကတယ္..သူဂစ္တာတီးေကာင္းတယ္ဆိုတာ ဒီေတာ့မွ က်ေနာ္သိခဲ့တယ္..ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေ၀းကြာသြားေပမယ့္ ၿပန္ေတြ.လိုက္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ တကယ့္ လည္ပင္းဖက္ေပါင္းလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလိုပဲ ၿဖစ္ေနခဲ့တယ္..ခရစ္စမတ္ည ကုန္လြန္သြားေပမယ့္လည္း သူ.ခြင့္ရက္ကမကုန္ေသးတဲ့ အတြက္ က်ေနာ္တို.ေတြ.ၿပီး စကားေၿပာခ်ိန္ေတြ ရခဲ့တယ္..သူက တနယ္တေက်းမွာ အင္ဂ်င္နီယာ အၿဖစ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၿပီး ေတာင္ၾကီးမွာ သူ.ေကာင္မေလးရွိတယ္လို. ၾကြားေသးတယ္...က်ေနာ့္ကိုလည္း
" နင္ကပိန္ေနေတာ့ ဘယ္သူကၾကိဳက္မလဲ " တဲ့ ..ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို.သရဲအေၾကာင္းဆက္ေၿပာၾကတယ္.. " မင္းပ်ိဳ ငါေသရင္နင့္အိမ္လာခဲ.မယ္ နင့္ေၿခေထာက္ကိုလာဆြဲမယ္တဲ့ "
" ငါကသူရဲ မေၾကာက္ဘူး နင္သာလာခဲ့ပါ " လို.ၿပန္ေၿပာခဲ့တယ္ ..သူကေတာ့ရီေနေလရဲ.
သူခြင့္ရက္ၿပည္.လို.ၿပန္သြားၿပီးေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္လည္း အလုပ္ေတြရႈပ္ေနခဲ့ပါတယ္..တရက္ အလုပ္သြားခါနီး က်ေနာ့္ၿခံ၀င္း တံခါးဖြင့္သံၾကားလို. ေၿပးၾကည္.မိရာ ဘယ္သူမွမရွိပါဘူး ..က်ေနာ့္စိတ္ေတြ ေလးကန္စြာနဲ.ပဲ အလုပ္သြားခဲ့တယ္..က်ေနာ္ အလုပ္ကၿပန္လာခ်ိန္မွာေတာ့ သတင္းဆိုးတခုၾကားခဲ့တယ္ ..က်ေနာ္.ရဲ. ခ်စ္လွစြာေသာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေလး ေသဆံုးသြားေလၿပီ..အလုပ္ကိစၥနဲ. ပဲခူးကိုအသြား ဆိုင္ကယ္ေမွာက္ၿပီး ဆံုးသြားခဲ့ၿပီ...
" ဘယ္တုန္းကဆံုးတာလဲ သိၾကလား ဟင္ "
" ဒီမနက္ ၈ နာရီေလာက္တုန္း ကပဲ ဖုန္းလာေတာ့ သူ.အေမေတြသြားတာ အသက္ေတာင္မမွီလိုက္ဘူး "
က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေလး ရုပ္အေလာင္းကို ပဲခူးမွာတင္ သင္းၿဂိဳလ္ လိုက္ၾကတဲ့အတြက္ က်ေနာ္ မ်က္ႏွာေလးေတာင္ မၿမင္လိုက္ရပါဘူး..သူမရွိမွေတာ့ က်ေနာ္သူ.အိမ္လည္းမသြားခ်င္ေတာ့ပါ..
က်ေနာ္ဒီေန.ထိ သူ.ေၿပာစကားေတြကို နားထဲၾကားေနဆဲ ပါ..သူဆံုးသြားစဥ္ က်ေနာ့္ဆီကို လာသြားပါတယ္..က်ေနာ္မသိလိုက္ပါ..တံခါး၀မွာ ၿပံဳးၿပီးက်ေနာ့္ကိုၾကည္.ေနမယ့္ သူ.မ်က္ႏွာကို ၿမင္ေယာင္ရင္း က်ေနာ္ၾကည္ႏူးမိတယ္ ၿပီးေတာ့ တံခါး၀ကို လာၾကည္.ၿပီးအိမ္ထဲၿပန္၀င္သြားတဲ့ က်ေနာ့္ေက်ာၿပင္ကို ၾကည္.ရင္း ၀မ္းနည္းသြားမယ့္ သူ.မ်က္ႏွာကို ၿမင္မိရင္းလည္း က်ေနာ္
၀မ္းနည္းမိၿပန္တယ္.. သူဆံုးစဥ္က စၿပီး ဒီေန.ထိ က်ေနာ္သူ.ကို သတိတရနဲ. ၀မ္းနည္းေနဆဲပါ...



က်ေနာ္ေရးထားေသာ အေၾကာင္းမ်ားသည္ တကယ့္အၿဖစ္အပ်က္မ်ား ၿဖစ္ပါသည္...

Friend Graphics provided by MySpaceGraphicsandAnimations.net

********